Music and songs inspired by Bukowski’s work (vol # 1)


Η αλήθεια είναι πως υπάρχουν πολλοί μουσικοί εκεί έξω (γνωστοί και άγνωστοι) που έχουν εμπνευστεί από το έργο του Τσαρλς Μπουκόφσκι και έχουν φτιάξει, είτε τα δικά τους τραγούδια, είτε ορχηστρικά θέματα που έχουν πατήσει πάνω σε ποιήματα και ιστορίες του Χανκ, είτε απλά σαμπλάροντας πάνω σε απαγγελίες. Σιγά σιγά θα τα μαζεύουμε όλα, παρουσιάζοντάς τα εδώ (τουλάχιστον αυτά που έχουν κάποιο ενδιαφέρον) κάνοντας ένα ξεκίνημα σήμερα με κάποια άγνωστα που έχουν γίνει κυρίως από ερασιτέχνες μουσικούς. Στην πρώτη αυτή δεκάδα τρυπώνει κι ένας γνωστός μουσικός αλλά και δυο δικοί μας!


Ιταλία, και κάποιος με το όνομα AC (που λογικά είναι τα αρχικά του ονοματεπωνύμου του) εμπνέεται από το Bluebird και φτιάχνει αυτό το πιανιστικό ορχηστρικό θέμα.

 
Σαν Αντόνιο του Τέξας, και κάποιος με το όνομα buda-pest, φτιάχνει ένα digital single, παίρνει το ποίημα The Genius of the Crowd καθώς και την απάντηση του Μπουκόφσκι για τον ορισμό της αγάπης σε μια συνέντευξή του, βάζει ένα μινιμαλιστικό ambient χαλί από πάνω του και αποτίνει φόρο τιμής στον Χανκ. Στην πρώτη πλευρά του single βρίσκουμε τον Γκίνσμπεργκ.

 
Θεσσαλονίκη, και το συγκεκριμένο άλμπουμ οφείλετε να το ακούσετε ολόκληρο. Ο Nosfi σε μια δουλειά που είναι εμπνευσμένη από τον ηθοποιό Βίνσεντ Πράις, καθώς και από τα γραπτά του Μπουκόφσκι. Εδώ ο Nosfi βάζει κάτω το ποίημα Hammer and Leash και με downtempo, trip-hop ρυθμούς παραδίδει ένα ατμοσφαιρικό αποτέλεσμα.



Αθήνα, και για την Μαύρη Παλίρροια που μελοποιεί το ποίημα Alone with Everybody τα είπαμε παλιότερα ΕΔΩ.



Πόρτλαντ του Όρεγκον, και ο Sleeping Horses, (one man band), ξεκινάει το ντεμπούτο του άλμπουμ με το εναρκτήριο ορχηστρικό The Flash Of Lightning Behind The Mountain. Η Λάμψη της Αστραπής πίσω από το Βουνό είναι μια ποιητική συλλογή του Μπουκόφσκι με ακυκλοφόρητα ποιήματα του, που πρωτοκυκλοφόρησε το 2003. Ο Sleeping Horses από την άλλη ειδικεύεται στο post rock και μόλις φέτος κυκλοφόρησε το δεύτερο δίσκο του.



Νιου Τζέρσεϊ, και κάποιος Gnarly Nonsense παίρνει το ποίημα The Crunch μέσα από την συλλογή Love is a Dog from Hell, του βάζει ατμόσφαιρες και φτιάχνει το παρακάτω αποτέλεσμα κάτω από τον τίτλο Cultural Loneliness. Το The Crunch να πούμε πως έχει δημοσιευτεί σε τρείς παραλλαγές. Μία στο περιοδικό Second Coming. Vol. 5 No. 1 το 1977, μια στην συλλογή Love is a Dog From Hell και πάλι την ίδια χρονιά, καθώς και μία το 1999 στην συλλογή What matters most is how well you walk through the fire. ΕΔΩ υπάρχει κι ένα φιλμάκι βασισμένο πάνω στο ποίημα.



Και πάλι από το Τζέρσεϊ, κάποιος με το λιτό όνομα YourSelf σαμπλάρει το The Laughing Heart έτσι όπως το έχει απαγγείλει ο Tom Waits στο γνωστό βίντεο που κυκλοφορεί εκεί έξω.



O ίδιος και πάλι, παίρνει την απαγγελία του Harry Dean Stanton στο περίφημο Bluebird, κι εδώ την επενδύει με βιολιά.



Καναδάς, κι εδώ έχουμε να κάνουμε με τον πιο γνωστό καλλιτέχνη αυτής της συλλογής. Ο λόγος για τον hip hop μουσικό, γνωστό με το όνομα Buck 65. Μέσα από το άλμπουμ του Secret House Against the World του 2005, παίρνει το ποίημα a smile to remember που υπήρχε μέσα στη συλλογή The Night Torn Mad With Footsteps, τοποθετεί ένα πιάνο, απαγγέλει υπέροχα και καταλήγει ψιλοεπικά!



Για τέλος, Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνια και σε έναν μουσικό που ονομάζεται Clint Westwood. Μόνο από το όνομα που έχει πάρει καταλαβαίνεις ότι παίζει dark americana και country folk. Κάπου εκεί το 2015 έκανε ένα mini άλμπουμ αφιερωμένο στον Μπουκόφσκι, μελοποιώντας 5 ποιήματά του. Το αποτέλεσμα δεν έλεγε και τίποτα αλλά αυτό που ξεχώριζε ήταν η εκτέλεσή του στο the knife waltz, ποίημα που υπήρχε μέσα στη συλλογή Slouching Toward Nirvana του 2005.

Ο Tom Waits για τον Charles Bukowski

Κάθε φορά που τον ρωτούσαν, ο Tom Waits ανέφερε συχνά τον Τσαρλς Μπουκόφσκι σαν μια από τις μεγαλύτερες επιρροές του. Δεν ήταν μόνο αυτά που έγραφε ο Χανκ αλλά και η μελωδικότητα των στίχων του όπως είχε πει σε μια συνέντευξή του ο Waits. Το τραγούδι του Franks Wild Years που υπήρχε μέσα στο άλμπουμ του Swordfishtrombones (1983) ήταν εμπνευσμένο από ένα ποίημα του Μπουκόφσκι, ενώ στην συλλογή του Orphans: Brawlers, Bawlers & Bastards (2006) ας πούμε ότι μελοποίησε το Nirvana. Ο Tom Waits πήρε βαθιές ανάσες, έβαλε ένα μουσικό αΰπνωτο παιχνίδι να τον ακομπανιάρει και μια ιστορία πέθανε πίσω απ’ τους λόφους στον ήχο μια μηχανής, στον ήχο απ’ τα λάστιχο, στον ήχο απ’ το χιόνι! Τώρα για το κόλλημα που είχαν οι δυο τους με τις σερβιτόρες στους στίχους τους, αυτό είναι μια άλλη ιστορία που θα αναλύσουμε σε ένα μελλοντικό κείμενο. Εδώ παρουσιάζουμε τι φορές όπου ο Tom Waits ανέφερε τον Μπουκόφσκι ως επιρροή του μέσα από συνεντεύξεις που έδωσε σε όλα αυτά τα χρόνια.

Tom Waits: «Την πρώτη φορά που άκουσα μελοποιημένη ποίηση και πραγματικά εντυπωσιάστηκα ήταν με ένα άλμπουμ που ονομαζόταν Kerouac/Allen - Steve Allen & Jack Kerouac κι εκείνος μιλούσε καθώς ο Steven Αllen έπαιζε κάποια πράγματα και αυτός απλά μιλούσε πάνω σε αυτά και ήταν στην πραγματικότητα πολύ καλό το αποτέλεσμα.
Δημοσιογράφος: «Διάβασες πολύ Κέρουακ, έτσι δεν είναι;»
Tom Waits: «Κοίτα, διάβασα ολόκληρη την δουλειά του, στην πραγματικότητα, ανακάλυψα κάποια άρθρα του μέσα σε κάποια περιοδικά, κάποια πολύ ενδιαφέρουσα περιοδικά όπως τα Rogue και Cad. Συνήθιζε να δημοσιεύει κάποιες ιστορίες εκεί μέσα και υπήρχαν και κάποια άρθρα γι’ αυτόν. Αλλά διάβασα τα πάντα από αυτόν, ότι μπορούσε να πέσει στο χέρι μου.»
Δημοσιογράφος: «Κάποιοι άλλοι συγγραφείς;»
Tom Waits: «Ναι, φυσικά, ο Τσαρλς Μπουκόφσκι είναι ίσως ένας από τους πιο έντονους και πιο σημαντικούς συγγραφείς του μοντέρνου μυθιστορήματος, ποίησης και πρόζας στην παρούσα σύγχρονη λογοτεχνία. Θα έλεγα πως είναι στην πρώτη γραμμή των βιβλίων μου, απλά με ανεβάζει, διαβάζω συνέχεια Τσαρλς Μπουκόφσκι.»

(Μέσα από το Source: Folkscene 1974, with Howard and Roz Larman (KPFK-FM 90.7) πηγή: audio tape. Date: Los Angeles/ USA. July 23, 1974)

Tom Waits: «Μουσικά είμαι επηρεασμένος από τους Mose Allison, Thelonious Monk, Randy Newman, George Gershwin, Irving Berlin, Ray Charles, Stephen Foster, Frank Sinatra… οι αγαπημένοι μου συγγραφείς, Jack Kerouac, Charles Bukowski, Michael C. Ford. Robert Webb, Gregory Corso, Lawrence Ferlinghetti, Larry McMurtry, Harper Lee, Sam Jones, Eugene O'Neill, John Reechy και άλλοι

(Μέσα από το The Heart Of Saturday Night Press Release. October, 1974)


Tom Waits: «Λοιπόν, ναι, ήμουν πάντα αναγνώστης. Αυτό, μάλλον, με κάνει κάπως διαφορετικό. Αγαπάω τη δουλειά του Nelson Algren και την δουλειά του Τσαρλς Μπουκόφσκι, του ποιητή. Έχει αυτό το καινούργιο μυθιστόρημα που έχει κυκλοφορήσει αυτό τον καιρό, το Ο Άνθρωπος για όλες τις Δουλειές, και είναι καταπληκτικό. Μιλάει για όλες αυτές τις άθλιες δουλειές που έκανε για να γίνει ποιητής. Κάτσε να σκεφτώ, α, ναι μ’ αρέσει και ο Johnny Rechy, τα βιβλία του City of Night και Numbers and The Fourth Angel. Ο Rechy γράφει κι ένα σενάριο που είναι βασισμένο στο City of Night, και ίσως να εμπλακώ γράφοντας την μουσική. Είναι άλλος ένα από αυτούς που αδίκως δεν έχει εκτιμηθεί η δουλειά του.»

(Μέσα από την συνέντευξή του με τίτλο Play it again Tom και από το New Times magazine, δημοσιευμένη στις 11 Ιουνίου του 1976)


Δημοσιογράφος: «Πες μου κάποια πράγματα που διαβάζεις; Ποιες λογοτεχνικές επιρροές έχουν ασκήσει επιρροή στο στυλ σου;»
Tom Waits: «Ναι, εντάξει, διαβάζω, όχι παθιασμένα ή και τίποτα. Μ’ αρέσουν οι John D. McDonald, Damon Runyon, Carson McCullers, μ’ αρέσει ο Τσαρλς Μπουκόφσκι, ο Hubert Selby, Jr., ο John Rechy…»
Δημοσιογράφος: «Όλη η συμμορία του Grove Press
Tom Waits: «Ναι, μ’ αρέσουν όλοι αυτοί οι τύποι. Μ’ αρέσει ο Gregory Corso και ο Ed Sanders και ο Allen Ginsberg και ο Jack Kerouac, και κάποια του Larry McMurtry
Δημοσιογράφος: «Ο Richard Brautigan;»
Tom Waits: «Όχι, όχι ευχαριστώ, δεν θα πάρω…»

(Μέσα από το "Down Beat" magazine, στις 17 Ιουνίου του 1976 και την συνέντευξή του με τίτλο, «Bitin' the green shiboda with Tom Waits»)


Ο Tom Waits για το τραγούδι του Frank's Wild Years: «Ο Τσαρλς Μπουκόφσκι είχε μια ιστορία που ουσιαστικά έλεγε, πως είναι τα μικρά πράγματα που οδηγούν τους άντρες στην τρέλα. Όχι τα μεγάλα πράγματα. Δεν είναι ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος. Είναι το κομμένο κορδόνι του παπουτσιού σου όταν έχεις ξεμείνει από χρόνο, αυτό είναι που κάνει τους άντρες να χάσουν εντελώς τα μυαλά τους. Οπότε το τραγούδι είναι κάπως μέσα σε αυτό το πνεύμα. Έχει και μια γεύση από λίγο Ken Nordine… όλοι πάνω κάτω έχουμε κάτι από τον Frank μέσα μας…»

(Μέσα από το promo άλμπουμ του «Swordfishtrombones» το 1983, όπου έλεγε και την ιστορία πίσω από κάθε τραγούδι)


Tom Waits: «Πιστεύω πως ο Τσαρλς Μπουκόφσκι είναι ένας από τους μεγαλύτερους Αμερικανούς ποιητές.»

(Μέσα από μια ραδιοφωνική του συνέντευξη το 1988 στον KCRW-FM)


Τζιμ Τζάρμους: «Ποιοι συγγραφείς σου αρέσουν;»
Tom Waits: «Φυσικά, ο Μπουκόφσκι, η νέα του συλλογή είναι τρομερή, το Last Night of the Earth poems. Έχει ένα ποίημα που λέγεται You Know and I Know and Thee Know και υπάρχουν κάποια πολύ όμορφα πράγματα εκεί μέσα, πολύ ώριμα (και με) ένα τέλος για την θλίψη του κόσμου. Μ’ αρέσει και ο Cormac McCarthy. Έχει ένα καινούργιο μυθιστόρημα που λέγεται All the Pretty Horses

(Μέσα από μια συνέντευξη – κουβέντα που είχανε κάνει με τον Τζιμ Τζάρμους για λογαριασμό του περιοδικού Straight No Chaser τον Οκτώβρη του 1993)

Frank’s Wild Years

Nirvana


Tom Waits reads “The Laughing Heart” by Charles Bukowski

Ο Χένρι Μίλερ ζει στο Πασίφικ Πάλισεϊντς κι εγώ ζω στο περιθώριο, εξακολουθώντας να γράφω για το σεξ


Από την πρώτη του εμφάνιση σε περιοδικό και στο Story Magazine (τεύχος Μάρτης – Απρίλης, 1944), ο Μπουκόφσκι δεν σταμάτησε ποτέ να στέλνει ιστορίες και ποιήματα σε μικρά και μεγάλα περιοδικά καθώς και σε ανεξάρτητα έντυπα της χώρας. Κάπου εκεί στο 1972 και την περίοδο που συνεργαζόταν με το Fling Magazine, είχε στείλει και την ιστορία που δημοσιεύουμε εδώ, στο Knight του Λος Άντζελες (Knight - Vol. 9 - No. 7 – 1972) άλλο ένα αντρικό περιοδικό αισθησιακού περιεχομένου. Το Ο Χένρι Μίλερ ζει στο Πασίφικ Πάλισεϊντς κι εγώ ζω στο περιθώριο, εξακολουθώντας να γράφω για το σεξ, αργότερα συμπεριλήφθηκε στο βιβλίο The Absence Of the Hero / Second volume of Uncollected Stories and Essays, 1945 – 1992 (City Lights Books). Στα ελληνικά το βιβλίο κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Ηριδανός, (Η Απουσία του Ήρωα, μετάφραση Γιάννης Λειβαδάς). Ιδού και οι σελίδες της ιστορίας με τις εξαιρετικές ζωγραφιές που την ανοίγουν.